Zabiegi krioterapeutyczne, choć znane od dawna, stosunkowo niedawno zostały opisane, umożliwiając tym samym głębsze zapoznanie się z tematem leczenia za pomocą niskich temperatur.

KRIOTERAPIA HEMOROIDÓW – nieoperacyjna metoda inwazyjna.

Nie wymaga specjalnego przygotowania pacjenta. Zabieg wymrażania może być wykonany u pacjentów w każdym wieku. Metoda polega na niszczeniu tkanki w sposób bezkrwawy, bez potrzeby jej wycięcia (nie naruszamy ciągłości skóry), unika się zatem niedogodności związanych z tradycyjną operacją chirurgiczną. Polega na zamrażaniu podstawy guzków w celu wywołania ich lokalnej martwicy. Zabieg przeprowadza się często w ramach chirurgii jednego dnia, w warunkach ambulatoryjnych przy użyciu wysokiej jakości krioaplikatorów (temperatura poniżej –100°C). Koszty takiego zabiegu to ok. 2000 zł. Ze względu na ciężkie powikłania po zabiegu, metoda ta jest coraz rzadziej stosowana.

KRIOTERAPIA HEMOROIDÓW  - CRIORECTUM I CRIORECTUM protect– nieinwazyjne i bezpieczne sposoby na hemoroidy.

CRIORECTUM jest anatomicznym sztyftem wielokrotnego użycia. Wykonany jest z wysokogatunkowego, specjalnego plastiku, o kształcie cylindrycznej tubki i wielkości małego palca. Sztyft wypełniony jest specjalnie skomponowaną substancją, posiadającą zdolność transmitowania "zimna", która dodatkowo może być poddawana wielokrotnemu zamrażaniu i rozmrażaniu. Substancja ta została szczelnie zamknięta w cylindrze sztyftu, uniemożliwiono jej tym samym bezpośredni kontakt z ciałem. Zadaniem substancji jest tylko i wyłącznie przekazywanie "zimna" w ściśle określone miejsce przez ściśle określony czas. Przed każdym użyciem sztyft musi być schłodzony (min. 2 godz.) w zamrażalniku lodówki. Każdorazowa aplikacja powinna trwać min. 8 min i nie dłużej niż 10 min. Uzyskana w domowych warunkach niska temperatura, jest bezpieczna dla organizmu i nie powoduje jakichkolwiek powikłań. Sztyft jest przeznaczony do wielokrotnego użytku i nie generuje żadnych dodatkowych kosztów.

CRIORECTUM protect, to dwufazowe czopki doodbytnicze, które łączą w swym działaniu lecznicze działanie niskiej temperatury z technologią polimerów, przyspieszając proces gojenia zarówno ostrych, jak i przewlekłych ran okolic odbytu. Powszechnie stosowany w czopkach wypełniacz, który nie pełni żadnej roli leczniczej, został zastąpiony w Criorectum protect mieszaniną wody i polimerów. Po zamrożeniu uzyskujemy wygodną formę czopka, którą bez trudu można aplikować. Na początku czopek oddaje na tkankę niską temperaturę uśmierzając ból, likwidując krwawienia i obrzęki. Po rozpuszczeniu się czopka macierz polimerowa tworzy film,który stanowi barierę dla mikroorganizmów spowalniających procesy gojenia ran.

Krioterapia (gr. krýos – zimny + gr. therapeía – leczenie)

Krioterapia (gr. krýos – zimny + gr. therapeía – leczenie) – w medycynie to forma zimnolecznictwa z zastosowaniem temperatur poniżej 0°C. Wbrew pozorom zjawisko korzystnego wpływu niskich temperatur na proces ozdrowieńczy człowieka znane jest od bardzo dawna. W starożytnym Egipcie około 2500 lat p.n.e. było znane i bardzo często stosowane. Hipokrates w V w p.n.e. zalecał hipotermię (ochłodzenie organizmu) dla zmniejszania opuchlizny, krwawień oraz bólu.

Podczas zabiegu krioterapetycznego (krioterapia ogólna) zwanego również kriostymulacją, wywoływana jest reakcja obronna organizmu na zimno (temperatury poniżej –100°C). W jej wyniku dochodzi do silnego przekrwienia i rozgrzania tkanek, a także zwiększonej produkcji endorfin, które działają przeciwbólowo i przeciwdepresyjnie. Wizyty w kriokomorze zalecane są więc w celu wspomagania leczenia podstawowego chorób i dysfunkcji narządów ruchu, m.in. w przypadku silnych bóli reumatycznych, w celu zwiększenia odporności, wzmocnienia siły mięśni jak również w celu w szybkiej i efektywnej regeneracji organizm po wytężonym wysiłku. Kriostymulacja znalazła zastosowanie m.in. w ortopedii, neurologii, dermatologii, czy medycynie sportowej.

Inną metodą krioterapii jest niszczenie chorych tkanek poprzez ich wymrażanie. Mówimy wówczas o krioterapii miejscowej. Podczas zabiegu konkretne zmienione chorobowo miejsce, poddane jest działaniu niskiej temperatury przez okres od kilku do kilkudziesięciu sekund, co powoduje destrukcję chorobowo zmienionych tkanek. Dostarczenie, przy pomocy specjalnego aplikatora, bardzo niskiej temperatury, doprowadza to do zamrażania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i w konsekwencji destrukcji tkanki. Cykliczne zabiegi zamrażania i rozmrażania powtarza się kilkakrotnie. Są one na ogół bezbolesne, odczucia w czasie krioterapii miejscowej sprowadzają się do lekkiego pieczenia i swędzenia.

W leczeniu choroby hemoroidalnej powinna obowiązywać zasada, aby zawsze dopasować metodę leczenia oraz czas do indywidualnego stanu chorego.